fbpx Skip to main content
search

Het is al enkel jaren geleden sinds ik voor het eerst een foto zag van een zwarte reebok in een Duits jachtmagazine. Ik was meteen verkocht. Tot mijn grote verbazing komt deze mooie verschijning ook voor in de velden en bossen van mijn eigen streek.

Al sinds het bestaan van de mens heeft de natuur zijn manieren om ons te verrassen met haar schoonheid. Ook de dierenwereld geeft ons  soms een onverwachte presentatie van zichzelf zoals we die nog nooit gezien hebben.

In dit geval is het, het natuurlijk fenomeen, melanisme dat deze ree zwart maakt. Een mutatie dat een hoge concentratie van zwarte pigmenten in hun vacht teweeg brengt.

Zwarte reeën komen oorspronkelijk van Duitsland waar de eerste beschrijvingen van deze soort opdoken in de jaren 980. Volgens sommige bronnen vroeg de Bisschop van de stad Minden en Milo elk jaar een aantal zwarte reeën voor zijn keuken. De huidige populatie was geïmporteerd door een Duitse graaf vanuit het noordwesten van Spanje in de 16de eeuw.

Het grootste aantal zwarte reeën kan momenteel gevonden worden rond Hannover. In het jaar 1933 was 90% van de ree populatie zwart omdat alle rode reeën geschoten werden om zo een pure zwarte populatie te verkrijgen.

Zwarte reeën komen nu natuurlijk voor tot in het noorden van Nederland. De populatie in België is waarschijnlijk uitgezet maar daar zijn geen officiële bewijzen van.

Na het nodige onderzoek en onderhandelingen was ik er eindelijk in geslaagd om een afschot bracelet voor deze zwarte geest te bemachtigen in een Vlaams jacht gebied.

Aangezien zwarte reeën niet zo veel voorkomen was het nog belangrijker om een goed bok met de juiste leeftijd (5-7 jaar) te oogsten.

Wild camera’s en verschillende bezoeken aan het jachtgebied moest mij helpen de juiste zwarte bok te vinden maar mijn jacht gids wist reeds waar te beginnen.

Het duurde dan ook niet lang tot we deze geest ontdekten op één van mijn camera’s en omdat de ree bronst al gestart was hadden we geen tijd meer te verliezen.

De dag brak aan, de zonnestralen vielen als een wit deken op de mooie groene graslanen die door het bos liepen. De lucht had een zachte warmte tijdens deze periode, niet te warm maar vooral vochtig. Op de grond lag de vochtigheid van een recente regenbui die in de donker aarde drong.

Mijn schoenen werden nat toen ik door het gas wandelde naar de plaats waar mijn wild camera deze unieke bok gespot had.

Nog geen ree te bespeuren totdat ik op een kruising van twee lanen stopte. Ik kon een rode reegeit zien op ongeveer 50 m die het bloeiende natte gras stond te grazen.

Minuten gingen voorbij, ik hield de reegeit in het oog wachtende totdat de bok misschien tevoorschijn kwam.

Beweging! Een zwarte vlek bewoog door de dichte dekking naar de reegeit. Hij kwam uit met gapende lippen om de feromonen van de loopse geit op te nemen. De geit was niet direct opgezet met zijn acties en zet het op een lopen. De bok ging haar achterna en was in enkel seconden terug uit het zicht.

Ik steek de laan over naar de andere zijde zodat ik een beter zicht heb op de plek waar de achtervolging plaats had gevonden. Ik twijfelde over mijn volgende actie. Zou ik verder gaan om hun te detecteren of wachten tot ze weer uit de dekking komen.

Een beslissing dat zeker het succes van deze jacht zou determineren. Plots weer beweging. Ik moest geen keuze meer maken! De zwarte bok stapte op de laan op 45 m voor mij.

Ik schouder mijn karabijn en zie hem klaar en duidelijk in mijn richtkijker. De kogel vertrekt en vindt zijn trefpunt.

Nog steeds onder de indruk van zijn plotse verschijning en van de adrenaline van het schot, benaderde ik de zwarte bok die nog bedekt was door het lange gras.

Ik kniel, legde mijn karabijn af en haalde zijn kop uit het gras zodat ik deze majestueuze zwarte bok kon aanschouwen.  Wat een levensbok!!!

Redacteur

Stefaan Rotthier