Waterwild – Wilde Eend

Alles over de wilde eend.

Wilde Eend

Klasse: aves
Orde: anseriformes
Familie: anitidae
Geslacht: anatinae
Soort: anas platyrhinchos

De wilde eend (of blokeend) is de meest verspreide en de meest voorkomende eend van het noordelijk halfrond.

De vedertooi

Het mannetje (woerd) en het vrouwtje (eend) zijn allebei gedrongen, gestuikt van natuur, geblokt als het ware. De woerd bezit een groenglanzende in de zon iriserende kop en hals tot aan een witte ring (colvert). De voorborst of keelstreek is bruin. De flanken en buik zijn grijswit. Boven -en onderkant van de stuit zijn zwart en vier krulveren vormen twee sierlijke zwarte krullen, die de grijswit met zwarte staart tooien. Het verenkleed van de eens is geelbruin gevlekt en ze bezit een lichte wenkbrauwstreep en een tamelijk donkere oogstreep.
Beide vogels dragen een purperen spiegel die omzoomd is door een zwart-witte streep. De poten zijn oranjerood.
Aan de hand van de snavel kan je tijdens de zomerjacht de jonge van de oude eenden onderscheiden. Ouden woerden behouden tijdens het eclipskleed hun groenig-gele snavel. De eenden bezitten een olijfbruine snavel met onregelmatige oranje vlekken langs de randen en soms aan de snaveltop. Oude vogels hebben bovendien bredere schouderdekveren dan jonge vogels waarvan de snavel meestal egaal glanzend bruin is.

De voortplanting

De nestplaats verschil nogal sterk van soort tot soort. Drie factoren bepalen de broedplaats:
1. de vochtigheidsgraad en eventueel onder water geraken van de eieren;
2. de camouflage en/of kolonievorming tegen predatoren;
3. de beveiliging tegen schadelijke stralen van de zon

In de vrije natuur moeten vogels met al die factoren rekening houden. Sommigen houden bij het bouwen van hun nest rekening met de invalshoek van het zonnelicht als de zon op de middag het dichts bij het zenit staat. Andere vogels dekken hun eieren af en nog andere, vooral bodembroeders, maken gebruik van bruingespikkelde eieren om gecamoufleerd te zijn maar ook om de gevaarlijke ultraviolette stralen tegen te houden.
Het ei van de blokeend is wit maar met een lichte groene schijn en heeft een glasachtig doorschijnende schaal. Daarom moet de wilde eend haar eieren goed afschermen tegen zonnestralen. Vandaar dat de eend haar eieren in een beschut nest in dichte vegetatie legt of zelf is in de diepe kom van een oude knotwilg.

Voortplanting

De blokeend begint het eerst aan de voortplanting, omdat ze het breedste voedselpatroon heeft en in een oogwenk voldoende energie kan opnemen om aan de eierleg te beginnen. Normaal gezien is dit rond half februari.
Het baltsritueel lijkt bij alle grondeleenden op elkaar : hofmakerij door de woerd, rondjes draaien, de eend die zicht plat legt in het water en de woerd die haar trapt. Daarna begint de woerd opnieuw rond te draaien, richt zich half op en laat dan meestal een fluittoon horen. Beide vogels poetsen daarna de veren.
trappen gebeurt het liefst in het water.
De eend legt meestal 10 à 12 eieren. De broedtijd duurt 28 dagen zodat rond 1 april de eerste donsjes mogen verwacht worden. Vanaf 9 weken zijn de jonge eenden volledig vliegbekwaam. Op jongere leeftijd kunnen de pijlen zich wel boven het water verheffen maar dan zullen ze er vlug terug invallen omdat de schachten van de slagpennen nog niet voldoende verhard zijn.

Nog geen vergunning?

Jachtexamen.be is de online leeromgeving voor de jacht, de optimale examenvoorbereiding.