Ergens in 2012 kregen we een mail van een fotograaf. Of we hem wat konden vertellen over de jacht, en dit in ruil voor foto’s voor de site.
Leuke man ontmoet, zeer professioneel, discreet (wat goed geholpen heeft in onze gesloten wereld), leergierig.
Een paar keer mee op jacht, defender day, jachtgala en telkens fantastische werk. Technisch goede foto’s, maar ook een aparte kijk op de gebeurtenissen en zeker een sterk sociaal inzicht.
Blijkbaar werkte ons enthousiasme en begon de fotograaf ook zelf aan de Jachtopleiding. Na een eerste poging, dit jaar een tweede poging en zowel theorie als praktijk in hetzelfde jaar. Nu zelf ook Jager.
En we blijven doorzetten. Ondertussen heeft hij een jachtrevier gevonden om op zondag ochtend te vertoeven (ja het is nog mogelijk, maar je moet wel van aanpakken weten).
En op onze laatste jachtouting hebben we nog plannen gesmeed: een boek, exposities, jachtreportages, …
Man, man, man. Wij hadden niet gedacht dat een bezoekje aan Steenokkerzeel zoveel te weeg zou brengen. Maar dit vooral het bewijs dat er nog één en ander mogelijk is in de Jacht.
Een nieuwe Jager erbij, zelfs met een eigen jachtrevier. Een bijzondere kijk via de fotografie. En veel plannen voor de toekomst.